Cmentarz grzebalny istniał pierwotnie na terenie przykościelnym, lecz dawno przestał pełnić swe funkcje. Do niedawna stały tam jeszcze dwa krzyże nagrobne, żeliwne. Jeden z nich pochodził z połowy XIX wieku. Stał na grobie rodziny Goździewskich i Anieli Kobierskiej. Drugi - od ulicy - zdobił grób proboszcza pączewskiego i dziekana księdza Józefa Schlűtera.


      Nowy cmentarz o powierzchni 1,5 ha założony został około 1878 roku przez księdza Kunerta. Od strony wsi zachował się ceglany mur oporowy.
Na przedzie lewej kwatery ustawiony został duży obelisk, dawniej ogrodzony kratą. Ufundowany został przez proboszcza Kunerta, o czym zaświadcza inskrypcja na obelisku. Wzniesiony został z czterech czworokątnych bloków granitu polnego. Ostatni - ostro wyprofilowany - zakończony był kutym, ażurowym, żelaznym krzyżem. W 1945 roku krzyż ten uległ uszkodzeniu. W 1974 roku umocowano nowy ozdobny krzyż żelazny z grobu księdza Kunerta. Niestety, jego miejsce zajął niedawno krzyż marmurowy.

         


Obelisk z krzyżem z grobu ks. Kunerta oraz widok obecny - z krzyżem marmurowym


Środkowe dwie bryły kamienne ozdabia wypukły relief w kształcie serca oraz otaczające je z góry do dołu wklęsłe monogramy Jezusa i Marii. Pierwszy z nich : IHS - prócz zwyczajowej wykładni symblicznej - można tłumaczyć jako kryptonim łacińskiej sentencji In Hoc Salus, czyli W tym znaku zwyciężysz.
Poniżej umieszczono inskrypcję fundacyjną 1878 X. A. KUNERT

Alejka cmentarna została 25 kwietnia 1915 roku obsadzona drzewami liściastymi. Drzewa i krzewy posadzono też wzdłuż ogrodzenia cmentarza. Inicjatorem zalesienia był ksiądz proboszcz Czubek i nauczyciel T. Cesarz.
Niestety znaczna większość zadrzewienia została ostatnio wycięta. Zginęły też z cmentarza unikalne ogródki nagrobne, otaczane kutymi, żelaznymi kratami. Jedyny, jaki zachował się to ogródek nagrobny na grobach Długońskich-Kajutów.


Z nagrobków okresu przedwojennego na uwagę zasługuje pomnik na grobie Agnieszki Masella (zm. 1917). Oto ten i inne pomniki z pączewskiego cmentarza:

                                                

     Trzeci cmentarz - cmentarz pocholeryczny z XVI wieku - znajduje się 0,5 km za wsią w kierunku północnym. Obecnie granice cmentarza wyznaczają duże kamienie polne.



Na podstawie książki Marii Pestki-Garnyszowej "Pączewo - z dziejów i obyczaju wsi kociewskiej".
Skany z tejże publikacji. Fotografie ze zbiorów własnych.